huacachina,cuzco machu picchu cobacapana

Van Huacachina naar Cuzco, Machu Picchu en Copacabana.
Zondag avond met de bus naar Cuzco, bus was niet vol, genoeg ruimte om allemaal 2 stoelen te bezitten. Hier maken we dan ook gretig gebruik van, helemaal blij. ’s Nachts is het door de airco steenkoud, deze begeeft het dus dan ook ergens tegen de ochtend, waardoor het bloedverziekend heet word. 12u komen we gelukkig aan bij Cuzco en kunnen we de bus uit. Bussen is toch denk ik niets voor mij, ook met 2 stoelen heb ik nog niet echt goed geslapen, en zie later in het verhaal.
Hier vinden we een hostel met keuken, keukenprinsessen laat u maar zien. ’s Middags verkennen we Cuzco een beetje, gaan naar de markt en de supermarkt. We maken heerlijke sandwiches en rommel pannenkoek, aangezien de aanbaklaag al tijden geleden verdwenen is. ’s Avonds gaan Melanie en ik nog op pad voor een tour naar de Machu Picchu 2 dagen 1 nacht.
Dinsdag gaan we verder met het verkennen van de stad. En komen we nog 2 lokale meiden tegen met een lammetje waar we mee op de foto gaan, natuurlijk een kleine vergoeding:) We moeten nog even voor wat spullen op pad. Zodat we goed voorbereid de Machu Picchu gaan beklimmen. ’s Avonds gaan we voor de laatste keer uit eten met Lisette, Kitty en Inske, zij gaan donderdag beginnen aan de inca trail. We regelen nog een busticket voor donderdag avond naar Copacabana, zodat we na de trek meteen door kunnen.
Woendag om 10u worden we opgehaald en krijgen we de papieren voor de aankomende 2dagen. Waarbij wij meteen schrikken!!! Donderdag avond terug om 10u in Cuzco, oeps dan gaat ook onze bus. Gelukkig voor we de trein instappen, bellen we nog even in een lokale winkel (op straat wel te verstaan) om de bus om te boeken dit is gelukkig geen probleem PUF, dat is weer geregeld.
In de trein naar agua calientes hebben we een schitterend uitzicht, helaas niet aan de goede kant voor foto’s. Daar aangekomen worden we opgewacht met een naam bordje, ook hier heb ik een nieuwe naam gekregen:) Vani. Ik heb dus veel mogelijkheden hier:)
Het hostel ziet er goed uit, langs een treinrails hier over later meer. ’s Avonds komt de gids met informatie voor de volgende dag. Wij goed voorbereid hebben muts, handschoenen en lama vest mee, niet nodig het is hier gewoon warm dus die kan je achter laten in het hostel, ooooooo. Het is het handigst om zo vroeg mogelijk te gaan voor de beste foto’s. 5.30u vertrekt de 1ste bus, dus iets daar voor is prima. We gaan dus bedtijd naar bed. Net lekker aan het weg dommel schrik ik op van een oorverdovend lawaai de trein komt voorbij. Helaas gebeurd dit nog een paar keer tijdens onze korte nacht.
Donderdag staan we vroeg op en zijn we om 5u bij de bus, hier staat al een behoorlijke rij, maar we kunnen al mee met de 3de bus. Boven gaat het open om 6u. Waar we met getale naar binnen gaan. Wat een schitterend uitzicht, wat mooi gemaakt en wat hebben we idd nog een mazzel we kunnen nog geweldige foto’s maken zonder/of bijna zonder andere mensen erop. Om 7.45u is de tour en is het echt enorm druk. 10u staan we in de rij voor de Waynapicchu, deze berg mag per dag maar door 400mensen beklommen worden in 2 groepen van 200. Het is een geweldige trek, met een adembenemend uitzicht. In totaal hebben we deze dag meer dan 9u geklommen en geklauterd. ’s Avonds na trein en bus komen we vermoeid aan in het hostel. We slapen de klok bijna rond.
Vrijdag doen we rustig aan en hebben we alle 2 enorme spierpijn in de kuitjes. We laten ons nog masseren en gaan dan ’s avonds met de bus naar Copcabana.
Hier komt de ellende. We zitten in de bus en kijken goed of we onze tassen onder onze benen kunnen leggen, beroven is naar ons idee hier niet mogelijk. Waarbij we relaxt genieten van grote stoelen. Bij de eerste de beste stop, merkt Melanie op dat ze haar portemonnee niet kan vinden voor het betalen van de toiletten, en shit mijn telefoon is ook weg en mijn camera.
Ik kijk verschrikt en pak ook mijn tas, SHIT ook hier is mijn portemonnee met soles weg en mijn telefoon K*T. Naast ons merkt een Argentijn ook op dat hij is bestolen en maakt hier gelukkig meteen werk van. We gaan met de bus meteen naar het politie bureau, waar het lang duurt maar we gelukkig wel aangifte kunnen doen. Blij zijn we met de Argentijn, die er vaart achter zet, want ik denk niet dat wij als 2 Nederlands meisjes dit voor elkaar zouden krijgen. Ook zijn we blij dat we een beetje Spaans spreken en toch redelijk duidelijk kunnen maken wat er is gebeurd. Nog steeds verbaast, en iets begrijpen zitten we 2u later weer in de bus op weg. Ik heb niet eens geslapen hoe is het toch mogelijk. Maar ook wel een klein beetje blij, ik heb mijn camera en laptop nog die ook in deze rugzak zaten. Gelukkig hebben we aangifte meteen kunnen doen, want later gaan we de grens over naar bolivia, waar het dus dan ook niet meer mogelijk is.
Zatedag in Copacabana aangekomen, willen we pinnen, dit is niet mogelijk, gelukkig met euro’s wisselen kunnen we ons nog 2 dagen redden. We hebben deze dag druk besteed aan een hoop geregel en zijn dan ook helemaal kapot. Toch na een kleine powernap. Gaan we het dorp/stadje verkennen en komen 2 bekende tegen. We gaan gezellig uit eten en laten ons de wijn goed smaken. We gaan weer genieten!!! Helaas zonder telefoon, dus mensen zouden jullie die weer door kunnen mailen, zodat ik jullie kan bereiken! Dank daar voor.

xxx